داستان ادبی معاصر می تواند برای چه یکپارچگی تلاش کند؟ توطئه های سنگین منسوخ شده اند ، اگر نه عمداً واپس گرایانه. بسیاری از نویسندگان از همه چیز به عنوان خدای نااهل یا غیر ارادی اجتناب می کنند. قابل اعتماد ، ساختارهای قابل قبول روایی – مثلاً پیکاره ، یا bildungsroman – با احتیاط برخورد می شوند ، گویی ممکن است در حالی که یکی از آنها در داخل است فرو بریزند. انسجام که به سختی می توان آن را در زندگی یافت ، در تصورات خیالی حتی کمیاب تر به نظر می رسد. الیزابت هاردویک در 1969 نوشت: “وسعت احساسات و تجارب ، تاریخ و دانش ما را محدود می کند ، و ما را به عنوان کوچک کننده چیز غیرقابل درک به کوچک بازمی گرداند.” نیم قرن بعد ، به نظر می رسد ابعادی که او شناسایی می کند بیشتر کاهش می یابد. ویژگی های محبوب آثار کلاسیک – غرور ، گناه ، اروس ، تقاضا – جای خود را به چیز دیگری داد. واقعی تر برای تجربه ، جمع شدن جزئیات ترسناک است: قطعه ، انحراف ، حافظه آسیب زا ، تعبیر و موارد دیگر.

سپس خواندن فرم گرایی سختگیرانه شرلی هازارد به معنای کشف لذت مرتد از بازگشت به ایمان است. آثار او – كاملاً ، بی رحمانه خواستار ، در لطف و دقت آنها ، اگر نتایج نهایی آنها نباشد ، آرامش بخش هستند – یادگار داستانهای داستانی ناپدید شده هستند. به تازگی منتشر شده است داستان های جمع آوری شده، ویرایش شده توسط بریگیتا اولوباس و شامل مجموعه های Hazzard سنگهای پاییز (1963) و مردم در خانه های شیشه ای (1967) ، همراه با مواد جمع آوری نشده قبلی ، نابودی باشکوه فاجعه باستانی را که با لباسهای میانه قرن پوشیده شده است ، ارائه می دهد. شخصیتهای او جهان وطن مالیخولیایی و مبارزان مستعفی فرهنگ هستند. (اشرار آن بطور قابل ملاحظه ای فلسطینی هستند.) هر کس برخلاف موقعیت خود ، درک صمیمانه یا هدف بزرگتری را دنبال می کند. عشق ظریف هدر می رود ، از دست می رود ، سو mis تفاهم می شود ، یا بی معنی بازیابی می شود. آرزوهای حرفه ای توسط یک روال ضد درد یا زیر چرخ ماشین های دیوان سالاری خفه می شود. داستان هازارد معمولی در فضای اصلاح نشده ای بین ایده آل و سازش اتفاق می افتد. دیدگاه اخلاقی داستان او بر اساس این اجتناب ناپذیری است که رنج بزرگ بهای تمایل بزرگ است.

او بیشتر به خاطر شاهکار خود از دهه 1980 شناخته شده است ، ترانزیت زهرهکه طی پنج دهه و سه قاره دو خواهر استرالیایی را دنبال کرد. بسیاری از خوانندگان ، از جمله خود من ، اینجا را شروع می کنند و آنچه را که مانده است به سرعت تمام می کنند: یک جفت رمان اولیهشب تعطیلات و ظهر ظهر) ، دو کتاب ادبی تند درباره زمان حضور در سازمان ملل (ایده آل را شکست دهید و تأیید حقیقت) ، خاطرات مربوط به دوستی او با گراهام گرین (سبز کاپری) ، و آخرین رمان ، آتش بزرگ، که در سال 2003 جایزه ملی کتاب را از آن خود کرد. داستان های جمع آوری شده، با مضامین بهم پیوسته خود ، می تواند به راحتی دو رمان اضافی بسازد – همانطور كه ​​رمان های موجود او ممكن است به یك سری داستان دائماً بخیه زده شباهت داشته باشد – از تداوم افسانه های او می گوید. این دنیای ثروت اجتماعی جیمز را زنده می کند ، و امتیازات نفیس مردان دشوار و زنان ثابت قدم را آشکار می کند ، که هر یک به دنبال حفظ یک نیروی مخرب و شوم هستند. در جعل های پیچیده هازارد ، خشونت عاشقانه ادامه دارد.

З.به نظر می رسد azzard کاملاً شکل گرفته و اکنون یک هنرمند 20 ساله بالغ است. (او اولین داستان هارولد خود را برای ویلیام ماکسول ارسال کرد نیویورکر؛ با تعجب ، آن را ارسال کرد و بلافاصله درخواست بیشتر کرد.) سنگهای پاییز شامل اولین کار او است. همانطور که در بیشتر داستانهای داستانی او ، این داستانها غالباً به جنون زدایی بستگی دارد و کاوش می کند که چگونه احساس ریشه کن کردن شخصیت های او به معنای سردرگمی عاطفی بیشتر است. در یک مکان در حومه ، یک دختر جوان عاشق همسر عموی خود می شود ، درماندگی او با احساس تهاجم ارتباط نزدیک دارد. ویتوریو یک زن و شوهر متاهل را پیدا می کند که یک دانشمند پیر را خیلی عادت کرده اند که علاقه زن جوان به او را از دست بدهند ، نه انتظار داشت و نه کاملا درک می کرد: “او احساس کرد که باید تنها باشد تا فکر کند که باید یک توضیح منطقی و ناامیدکننده وجود داشته باشد … او هرگز در زندگی خود اینقدر شگفت زده نشده بود. در داستان عنوان ، یک زن بیوه جوان با مرگ اخیر شوهرش در حالی که از بیماری ارتفاع در خانه یکی از دوستانش در ژنو رنج می برد ، روبرو می شود. در هر یک از این داستان ها ، تازگی برخی شرایط گذرا باعث می شود که درد از عادت یا بی توجهی جدا شود. Hazzard حتی کوچکترین واحدهای زمان را نیز هیجان زده می کند. روز ، ساعت می تواند جای زخم دائمی باقی بماند.