اگر می خواهید دونالد ترامپ را اذیت کنید ، یک ترفند ساده ذکر سلف ننگین وی ریچارد نیکسون است. روز پنجشنبه ، CNN گزارش داد که ترامپ هرگونه ذکر نام نیکسون را در کاخ سفید ممنوع کرده است. شبکه کابلی گفت: “او در طی مکالمه ای پر از سخنان زشت و ناپسند به یک مشاور گفت: “در طی سخنان زودگذر استعفای خود در این هفته ، ترامپ به مردم گفت که نمی تواند روی مایک پنس معاون رئیس جمهور برای عفو او حساب کند ، همانطور که جرالد فورد با نیکسون به هر حال کرد.

حساسیت ترامپ به نیکسون قابل درک است. ترامپ به عنوان تنها رئیس جمهوری که دو بار استیضاح شده است ، طبیعتاً نمی خواهد سرنوشت نیکسون را یادآوری کند. نیکسون مطمئناً هرگز استیضاح نشد ، اما تهدید به جلسات استیضاح ، نخبگان حزب جمهوری خواه را به ترک نیکسون وادار به استعفا کرد. ترامپ دلیل خوبی برای ترس دارد که استیضاح فعلی ، که می بیند تعداد کمی از جمهوری خواهان صفوف چریکی را علیه او شکسته اند ، منادی ظرفیت سیاسی خود او است.

پس از استعفا ، نیکسون غیر عضو GOP شد. برخلاف روسای جمهور سابق ، او هرگز در کنگره های سیاسی سخنرانی نکرده و ارزش خود را تایید نکرده است. او سخت تلاش کرد تا به عنوان یک دولتمرد مسن تر آموزش ببیند ، و مجموعه ای از کتابها را ارائه می دهد که مشاوره سیاست خارجی را ارائه می دهد. اما به عنوان یک نیروی سیاسی ، او مرده بود.

این سرنوشتی است که ترامپ امیدوار است از آن اجتناب کند. نکاتی وجود دارد که ترامپ ممکن است بخواهد دوباره نامزد شود – یا حداقل در سیاست آمریکا سلطان بماند. استیضاح مانعی برای هر دو هدف است. اگر سنا به محکومیت رای دهد ، مجازات می تواند شامل ممنوعیت نامزدی مجدد ترامپ برای تصدی پست فدرال باشد. همان هدف را می توان با اکثریت ساده و با استفاده از متمم چهاردهم در سنا محقق کرد ، اگرچه این یک حرکت از نظر قانونی ناپایدار است که قابل اعتراض است. اما حتی بدون محکومیت ، استیضاح مارک ترامپ را تضعیف می کند زیرا استعفا به شهرت نیکسون لطمه می زند.

علیرغم عدم موافقت ترامپ ، روشهای زیادی وجود دارد که او شایسته است به عنوان جانشین نیکسون دیده شود – یا شاید سختگیرانه تر ، اما دقیق تر ، به عنوان تقلیدی کمرنگ از نیکسون. با پیروزی خود در سال 1968 ، نیکسون شروع به تجزیه سلطه طولانی لیبرالیسم New Deal کرد ، که از سال 1932 آغاز شد. نیکسون اولین شخص رئیس جمهور پس از New Deal بود که در محافل داخلی خود چهره های تندرو راست ، به ویژه معاون رئیس جمهور Spiro Agnew و Pat Buchanan) ، اگرچه آنها را با مشاوران لیبرال تری مانند الیوت ریچاردسون و دانیل پاتریک مونیهان متعادل کرد. نیکسون با شعارهای ارتجاعی مانند “قانون و نظم” و “اکثریت خاموش” روبرو شد که ترامپ هنوز آنها را منعکس می کند.

تصادفی نیست که مربی سیاسی ترامپ روی کوه (که نیکسون او را به عنوان یک شکارچی قرمز در دوره مک کارتی می شناخت) بود. راجر استون ، مسن ترین دوست سیاسی ترامپ است که دندان هایش را خرد می کند ، و در انتخابات نیکسون در سال 1972 کلاهبرداری های کثیفی انجام می دهد. بخشش ترامپ به استون نشان دهنده تداوم سیاست جمهوری خواهان برای بیش از پنج دهه است.