خداحافظ هیولا ملت

وقتی می نشینم تا آخرین ستون ریاست جمهوری ترامپ را بنویسم ، به من توجه می کند که چقدر خسته و احساساتی این سالها را سپری کرده ام.

در بیش از پنج سالی که من اول توجه خود را به نامزد قبلی ترامپ معطوف کردم ، گزارشی از فاجعه ای اخلاقی و سیاسی با ابعادی تقریباً غیر قابل تصور گزارش کردم که در آن ، همانطور که در 6 ژانویه دیدیم ، قوه مجریه دولت آمریکا توسط گانگسترها و متعصبان تصرف شد. . ما پیشرفت سیاست مافیایی و رواج نظریه های توطئه مرگبار را دیده ایم. ما عوام فریبی و فریبکاری بی شرمانه ، نابخشودنی دیده ایم. و ما کمال سیاست دروغ بزرگ را دیدیم که وزیر تبلیغات نازی ، جوزف گوبلز ، آن را خیلی خوب می فهمید.

در جریان انتخابات مقدماتی و تجمعات 2016 ، با طرفداران ترامپ که اعدام مسلمانان آمریکایی را ترجیح می دادند مصاحبه کردم. چند سال بعد ، مشخص شد که ترامپ هنگام تلاش برای ورود به ایالات متحده خواستار شلیك به پاهای مهاجرها بود و او می خواست سنگرهای مملو از تمساح در مرز جنوبی باشد. چگونه ، در دهه های جوانی ام ، این “ایده ها” را از ابتدای قرن برای نوه ها یا نوه هایم توضیح می دهم؟ چگونه می توانم توضیح دهم كه یك رئیس جمهور تحریک یك گروه مرگبار سفید سوپرماتیست در كنگره ، پرچمها و نشانهای فاشیست مدرن ، نئو نازی و مدرن است. چگونه رئيس جمهوري را كه براي مراقبت از دولت هاي دولتي تلاش كرده اقدامات بهداشتي را براي مهار مرگبارترين بيماري همه گيري در بيش از يك قرن انجام دهد ، احتیاط كرده است؟ رئیس جمهوری که می خواست ارتش را علیه معترضین علیه عدالت نژادی هدف قرار دهد و تیراندازی پلیس به روزنامه نگاران پوشش دهنده این اعتراضات را ستایش می کند چگونه توضیح می دهم؟ چگونه می توانم توضیح دهم رئیسی که تهدیدهای هسته ای را تحت رژیمهایی که دشمن خود می دانست ، رهبران منتخب دموکراتیک در سراسر جهان را مسخره کرد و همه تلاش خود را برای به اشتراک گذاشتن آنها با برخی از از مشهورترین خودکامه های جهان؟

امیدوارم که روح من سرانجام از این لحظه سیاسی دردناک و تحقیرآمیز بهبود یابد – اما راهی طولانی برای بهبود خواهد بود. صادقانه بگویم ، آنچه از سال 2016 در آمریکا در حال رخ دادن است ، عمیقاً مرا علامت گذاری کرده و به طرقی که هنوز بطور کامل حتی برای خودم فرمول بندی نکرده ام ، ایمان من به انسانیت را نسبت به حق انجام کار درست متزلزل کرده است.

من این را می گویم تا تمرکز من متوجه من نشود و مطمئناً نشان ندهم که تجربه من در دوران ترامپ استثنایی است. برعکس ، من گمان می کنم ده ها میلیون آمریکایی – و تعداد بی شماری دیگر در سراسر جهان – همین احساسات را تجربه می کنند. اکنون همه ما می توانیم پس از چهار سال نفس کشیدن در جمع نفس خود را بیرون دهیم. اما ما قبلاً می دانیم که خسارت زیاد خواهد بود.