در تاریخ 12 نوامبر ، رئیس جمهور ترامپ پس از اعلام قصد تهران برای تقویت غنی سازی اورانیوم ، اقدامی که در واکنش به خروج از کشور انجام شد ، از بهترین مشاوران امنیت ملی خود خواست تا برنامه هایی را برای حمله به تأسیسات پردازش هسته ای ایران آماده کنند. ترامپ از توافق هسته ای 2015 و اعمال تحریم های خرد کننده اقتصادی او. به گفته منابع کاخ سفید ، در آن تاریخ ترامپ هدف حمله برخی از بهترین مشاوران خود از جمله مایک پنس معاون رئیس جمهور و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا قرار گرفت که می گویند این باعث شیوع خشونت در خاورمیانه خواهد شد. .
اما ترامپ هرگز متعهد نشده است كه از دستور حمله به ايران در آينده خودداري كند و شواهد فزاينده اي نشان مي دهد كه وي آماده مي شود تا قبل از پايان دوره كار خود چنين حمله اي را آغاز كند. در حقیقت ، اکنون کاملاً محتمل است که او چراغ سبز نشان دهد تا حمله کند زیرا به نظر می رسد گزینه های قانونی وی برای جلوگیری از روی کار آمدن جو بایدن در 20 ژانویه کم رنگ شده است و او به دنبال راهی برای ایجاد یک هجوم در خانه یا حداقل مجازات دشمنان خود است. در خارج از کشور
برنامه های چنین اقدامی ناامیدکننده ممکن است از اوایل 18 نوامبر ، هنگامی که وزیر پمپئو در یک سفر سه روزه به متحدان ایالات متحده در منطقه وارد اسرائیل شد ، آغاز شده باشد. پمپئو در طول اقامت خود در اورشلیم با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل دیدار کرد و ایران موضوع اصلی گفتگو بود. در این مرحله ، برنامه های اسرائیل برای ترور بزرگترین دانشمند هسته ای ایران ، محسن فهری زاده ، در 27 نوامبر – نه روز بعد – باید به خوبی بررسی شود. با توجه به ارتباط بین این دو و نفرت مشترک آنها از رهبری ایران ، منطقی است که فرض کنیم نتانیاهو اعتصاب برنامه ریزی شده را به پمپئو اطلاع داده و سپس در مورد واکنش کشورهای آنها در برابر هرگونه انتقام ایرانی صحبت کند.
در روزهای بعد ، افسران ارشد نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) ارتباط خود را با همتایان خود در مقر فرماندهی مرکزی ایالات متحده (Centcom) در بحرین آغاز کردند تا پاسخ های خود را در پاسخ های احتمالی ایران هماهنگ کنند. در همین حال ، به قطر ، عربستان سعودی و امارات متحده عربی ادامه دهید تا در مورد همکاری بیشتر منطقه ای در مبارزه با “نفوذ بدخیم” ایران در منطقه بحث کنید. اینکه آیا این شامل بحث درباره برنامه های خاص برای حمله به آن کشور است ، نمی توان با اطمینان دانست ، اما ایده کلی درگیری با ایران مطمئناً در دستور کار قرار گرفت.
در روزهای پس از سفر پمپئو به اسرائیل و پادشاهی های خلیج فارس ، مجموعه ای از وقایع بعدی برنامه ریزی بیشتر برای اقدامات نظامی ایالات متحده (یا آمریكا / اسرائیل) علیه ایران را پیشنهاد كرد:
- در 21 نوامبر ، دو بمب افکن سنگین B-52 نیروی هوایی ایالات متحده از بال 5 بمب ، مستقر در پایگاه نیروی هوایی مینوت ، داکوتای شمالی ، با یک پرواز دو طرفه به خلیج فارس رفتند در آنچه که به عنوان آزمایش توانایی آمریكا با اطلاع كوتاه مدت ، نیروی آتش اضافی را در منطقه پیش بینی می كند.
- در تاریخ 25 نوامبر ، کریس میلر ، سرپرست وزارت دفاع ، سفری غیرمنتظره به نیروهای آمریکایی در بحرین انجام داد ، اولین سفر وی به خارج از کشور پس از انتصاب به این پست در 9 نوامبر پس از اخراج ترامپ از مارک تی اسپر (که ناکافی شناخته شد) وفادار به رئیس جمهور). اگرچه گفته می شود سفر روز میلر برای میلر رویدادی است که باعث افزایش روحیه نیروهای آمریکایی مستقر در خارج از کشور می شود ، وی همچنین با افسران ارشد Centcom که نیروهایشان نقش اساسی در همه اقدامات نظامی علیه ایران دارند دیدار کرد. .
- در 27 نوامبر ، تنها چند ساعت پس از ترور محسن فهری زاده ، ناو هواپیمابر نیمیتزبه همراه حدود 70 هواپیمای جنگی و كروزرها و ناوشكن های همراه ، به خلیج فارس رفتند. اگرچه گفته می شود که این اقدام منجر به عقب نشینی نیروهای آمریکایی از منطقه می شود ، اما برخی آن را غیرمعمول می دانند ، زیرا نیمیمز چند ماه است که در دریا بوده و قرار است به بندر خود برمرتون ، واشنگتن بازگردد.
- تقریباً در همین زمان ، داعش با پیش بینی حملات تلافی جویانه ایران در واکنش به ترور فهری زاده ، به بالاترین سطح آمادگی خود رسید.
- در تاریخ 2 دسامبر ، وزارت امور خارجه با حمله احتمالی شبه نظامیان مستقر در عراق و وفادار به تهران ، سفارت آمریکا در بغداد را قطع کرد.
البته می توان اهمیت یک یا چند مورد از این رویدادها را بیش از حد بزرگ ارزیابی کرد و یا قصد آنها را نادرست خواند. با این حال ، آنها مدلی از مراحل هماهنگ را پیشنهاد می دهند كه به رئیس جمهور ترامپ اجازه می دهد هر زمان ، چه بعد از اقدام تلافی جویانه ترور فهری زاده ، یا گزارش جدیدی در مورد تسریع غنی سازی اورانیوم ایران ، به حملات متعدد به تأسیسات نظامی و هسته ای در ایران دستور دهد. – یا هوی و هوس خودش.
حمله آمریکا به ایران می تواند اشکال مختلفی داشته باشد ، اما به احتمال زیاد شامل حملات هوایی و موشکی به مرکز سانتریفیوژ نطنز ایران ، مرکز فعالیت های غنی سازی ایران و سایر آزمایشگاه ها و تأسیسات فرآوری هسته ای است. اهداف دیگر احتمالاً شامل رادارهای ضد هوایی و باتری های موشکی ایرانی ، پایگاههای کلیدی هوایی و دریایی و مقرهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهد بود.
با توجه به دفاع ضعیف ایران – به دلیل تحریم ها ، تهران موفق به خرید سلاح های جدید یا قطعات یدکی برای سلاح های قدیمی خود نشده است – یک حمله از این نوع ایالات متحده ، محدود به حملات هوایی و موشکی ، باید منجر به این شود که اگر قربانیان آمریکایی باشند. اما هرگونه حمله مطمئناً انتقام قابل توجهی از نوع ایرانی را برمی انگیزد و تهران روش های مختلفی برای مجازات ایالات متحده و متحدانش دارد. از جمله این حملات می توان به حملات شبه نظامیان طرفدار ایران به ایالات متحده و متحدانش در سراسر منطقه مانند حزب الله لبنان و شبه نظامیان شیعه در عراق اشاره کرد. اخلال در اقتصاد جهانی از طریق حمله به تانکرها و پالایشگاه های نفت در خلیج فارس و سواحل از دیگر واکنش های ایران است. چنین اقداماتی ، به نوبه خود ، تحریک اقدامات نظامی بیشتر آمریكا ، همراه با ضدحملات داعش و پادشاهی های خلیج فارس است.
در حالی که ایالات متحده مطمئناً در هر مسابقه ای پیروز خواهد شد ، اما نتیجه ممکن است به اندازه دلخواه ترامپ و سرسخت ترین طرفدارانش ، چه در اینجا و چه در اسرائیل ، رضایت بخش نباشد. بله ، تلاش های تهران برای تولید سلاح هسته ای (حتی اگر فرض کنیم این هدف آن باشد) چند سال پیش پس گرفته می شود ، اما ایرانی ها تقریباً به طور قطع تأسیسات غنی سازی خود را بازسازی می کنند ، بدون شک در تأسیسات زیرزمینی که در معرض هوا نیستند حمله کردن از همه مهمتر ، آشوب ناشی از چنین اقدامی می تواند منجر به آسیب دیدگی گسترده به نیروهای آمریکایی که هنوز در منطقه مشغول خدمت هستند و غیرنظامیان در کشورهای دوست شود. البته بسیاری از غیرنظامیان در ایران نیز آسیب خواهند دید.
در خود ایران ، نفرت از ایالات متحده به اوج تازه ای از عصبانیت خواهد رسید و رهبری معنوی قوی این کشور قطعاً قدرت آن را تقویت می کند. انتخابات ریاست جمهوری برای ژوئن 2021 برنامه ریزی شده است و نهاد نظارت بر قانون اساسی ایران ، شورای نگهبان ، موظف است لیست نامزدها را به تندروهایی که از هرگونه قصد مذاکره با ایالات متحده پرهیز می کنند محدود کند. در چنین شرایطی ، تقریباً غیرممکن است که دولت بایدن توافق هسته ای سال 2015 (به طور رسمی برنامه جامع اقدام مشترک) را همانطور که رئیس جمهور جدید تصمیم گرفته است انجام دهد.
ما همچنین می توانیم به عواقب داخلی حمله به ایران در این آخرین مرحله آشفته ریاست جمهوری ترامپ فکر کنیم. اگر همه چیز خوب پیش برود و تلفات کمی به ایالات متحده وارد شود ، قطعاً تخریب تأسیسات هسته ای ایران باعث تشویق گسترده واشنگتن می شود. این می تواند ترامپ را به انجام اقدامات مخرب مختلف ، مانند پاکسازی بیشتر بوروکراسی فدرال و بسیج بیشتر تلاش های لحظه آخری برای انکار نتایج انتخابات ریاست جمهوری 2020 ترغیب کند. با این حال ، اگر اوضاع بد پیش بیاید – مهم نیست که چطور هستند – ترامپ می تواند اقدامات شدیدتر مانند تلاش برای اعلام حکومت نظامی و ابطال انتخابات را انجام دهد.
همه اینها باید به ما بگوید: منتظر نمانید تا بمب ها در اعتراض به حمله نظامی آمریکا علیه ایران شروع به پرتاب کنند ، اعتراض کنید اکنون. در این زمان ، ممکن است لازم باشد که کوید اعتراض عمومی را محدود کند ، اما کارهای بیشتری می توان انجام داد – به ویژه در کنگره و از طریق رسانه ها. گروه های صلح و ضد جنگ مانند CODEPINK ، اقدام صلح و پیروزی بدون جنگ باید به اعضای خود در مورد این خطرات هشدار دهند و آنها را به اقدام فوری ترغیب کنند.
از همه مهمتر ، باید از اعضای کنگره خواسته شود که علیه حمله احتمالی نظامی به ایران صحبت کنند ، از مقامات ارشد پنتاگون در مورد برنامه ریزی چنین اقدامی پاسخ بخواهند و قطعنامه هایی را برای منع اقدامات ریاست جمهوری بدون مشورت و تأیید کنگره تصویب کنند. . با نمایندگان خود در کنگره تماس بگیرید و یا از آنها بخواهید این مراحل را انجام دهند. خوانندگان روابط رسانه ای باید از سردبیران بخواهند سوالات مشابه را به رهبری پنتاگون پاسخ دهند و مقاله ای در محکومیت اقدام سریع نظامی علیه ایران بنویسند. هنگامی که بمب ها شروع به ریختن می کنند ، ممکن است جلوگیری از گرفتاری مرگبار دیگر ایالات متحده در خاورمیانه غیرممکن باشد – زمان جلوگیری از این موارد اکنون.
منبع: offline-news.ir