بر خلاف شکست های بیشمار تجاری وی ، ریاست جمهوری دونالد ترامپ حداقل یک صنعت را برای رشد تحریک کرد: اظهار نظر در مورد فاشیسم. دانشگاهیان ، روشنفکران عمومی و افراد با نفوذ در سایت ها از توییتر تا تیک توک بر شباهت ترامپ با بسیاری از رهبران تند و زننده گذشته و حال و با تعهد کمی به دموکراسی ، لیزر دارند.

در حالی که وقایع 6 ژانویه خبر می دهد ، ترامپ یک باره شخصیتی خطرناک ، غیراخلاقی و رقت بار است. وی که تنها در کاخ سفید تنها با گروهی از وفاداران اطرافش منزوی بود ، هفته ها را در توییتر گذراند و چالش های حقوقی خارق العاده ای را برای انتخابات ایجاد کرد. ترامپ مانند یک خودکامه طبقه سوم است که دائماً در حال برنامه ریزی کودتاهای ناموفق است ، در حالی که به طور فزاینده ای لجام گسیخته می شود. قدرت ترامپ همیشه از ترکیب بی اهمیت و بیرحمانه او ناشی شده است. هر دو ویژگی تصور اینکه او می تواند در یک انتخابات پیروز شود را دشوار می کند و وقتی پیروز می شود ، این خصوصیات باعث می شود وی مجذوب رسانه های بی پایان شود. ترامپ هنوز پشت در نیست ، بنابراین مرگ زودرس است. اما هنوز زود نیست که بپرسیم آیا فاشیسم لنز مناسبی برای درک معنای سیاسی و عواقب چهار سال گذشته است؟

ترامپ یک شخصیت استبدادی کلاسیک با سبک بلاغت فاشیستی است. این به تنهایی باید زنگ های هشدار را به صدا درآورد. با این حال برچسب “فاشیست” گاهی اوقات می تواند به همان اندازه که در مورد گرایشات غیر لیبرالی در سیاست معاصر آمریکا نشان می دهد ، پنهان شود. دوره ریاست جمهوری ترامپ شکافهای موجود در دموکراسی ما را آشکار کرده است و تنها تمرکز بر اقدامات فاشیستی آن باعث می شود تا از فضای سیاسی بی ثبات که منجر به ظهور آن می شود ، منحرف شود.

فاشیسم به عنوان یک مفهوم تمایل به استعاره از شر ، خشونت و رفتار استبدادی است و مسلما ترامپ مقصر هر سه است. تجمعات MAGA وی و بی توجهی به هنجارها و عملکردهای دولت ، جنبه هایی از سیاست و عملکرد فاشیست جنگ بین جنگ را نیز تحریک می کند. با این وجود ، علی رغم گرایش های دیکتاتوری وی ، دولت ترامپ یک رژیم فاشیستی کاملاً تحقق یافته نبود. من و دیگر محققانی که شباهت ها را مطالعه کرده اند ترجیح می دهیم روی خطرات رفتار فاشیستی او تمرکز کنیم.

فاشیسم در برداشت اولیه خود یک سیستم جمع گرایانه دولتی بود که جیووانی جنتیل ، فیلسوف و وزیر آموزش و پرورش موسولینی ، آن را با جزئیات آزار دهنده در امور خارجه. وی می نویسد ، فاشیسم به دنبال اجتماع ، انسجام و از بین بردن مرزهای بین دولت و فرد است. لیبرالیسم با فردگرایی بی روح خود ، دشمنی کمتر از مارکسیسم نبود. ترامپیسم ، با گرایش به انزوا طلبی و تجارت آزاد و ضدیت با مقررات دولت ، هیچ مشترکی با ایزم های جمع گرایانه – حتی فاشیست ها ندارد.

و با این حال سبک ترامپ است فاشیست ها دخالت وی در خشونت برای مقابله با مخالفت ها ، بی احترامی آشکار به قانون ، علاقه به اختراع حقایق و سلیقه تماشای نمایش های عمومی به راحتی در الگوی رفتاری فاشیست جا می گرفت. خوشبختانه ترامپ سیاستمدار با استعدادی نیست. هر خودکامه باهوش و بلند پرواز باید بلافاصله فرصت تحکیم قدرت را که همه گیر همه گیر Covid-19 فراهم می کند ، تشخیص دهد. حتی یک تلاش نیمه تمام برای کنترل ویروس کرونا در ماه مارس می تواند شانس پیروزی جو بایدن را پاک کند.